In memoriam meneer Van der Ham, goede buur
Het is nu stil in zijn Strandpaviljoen ’t Muiderzand. Hij was de eerste en enige bewoner op het Almeerderstrand en horecaondernemer van het eerste uur. StrandLAB bouwde de afgelopen jaren met meneer Van der Ham de een bijzondere band op. Zijn persoonlijkheid en verhaal waren voor ons, en alle makers en bewoners met wie wij werken, een levende bron van inspiratie. Zijn paviljoen, verlaten en verscholen achter de bosjes op het strand, spreekt tot de verbeelding.
Tijdcapsule
Bezoekers weten nooit helemaal of het nou open is of niet. Het paviljoen is als een tijdcapsule en ademt de Almeerse pioniersdrift van de jaren 70. Treed er binnen en je wordt er vanzelf nieuwsgierig naar om daar meer over te horen. Met soms de nodige weemoed en brom in zijn stem, vertelde meneer Van der Ham de verhalen over hoe hij begon en hoe het toen was op het strand. Dat hij nog helemaal naar Lelystad kon kijken! Hij genoot zichtbaar van de aandacht daar aan de stamtafel in zijn strandpaviljoen. De twinkeling in zijn ogen was er tot op het laatste moment, een paar dagen voor zijn overlijden.
Stil.
En nu blijft het stil. Hoe toepasselijk is de voorstelling die artist in residence Lieke Benders met haar gezelschap Hoge Fronten in 2020 maakte: Stil.het strand, over de eerste bewoners in het gebied en met een hoofdrol voor meneer van der Ham. Voor StrandLAB en de makers stond de deur altijd open, zo ook voor de podcastmakers en journalisten in residence met wie hij afspraken maakte voor de podcastserie Flevolandse Kustverhalen. Alleen die laatste keer bleef de deur dicht …
Warme herinneringen
Wij zullen ons meneer van der Ham met warmte herinneren en hij zal voortleven als inspiratiebron. Met zijn strandpaviljoen heeft hij geschiedenis geschreven op het Almeerderstrand en bijgedragen aan de ontwikkeling van Almere.
Namens het team van StrandLAB, wensen wij familie en naasten veel sterkte toe de komende tijd.
Gedicht
Oud-stadsdichter Mario Withoud schreef onlangs een gedicht waarin hij een ode brengt aan meneer Van der Ham. Dit zou hij voordragen tijdens de jazz- & poezieavond op 20 mei, maar hij was wegens ziekte verhinderd.
Strandman
Al meer dan vijftienduizend dagen slaat hij gade
hoe het voortdurend kabbelt aan de zandrand
Hij was er al voordat het heette zoals het al tijden heet
aan het strand waar wie weet wat of wie begraven ligt
Hij was gastheer van het eerste bruidspaar dat trouwde
en creëerde scheve ogen die nooit zouden verdwijnen
Hij draaide als een tierelier, misschien was het jaloezie
Zijn eigen huwelijk kon de afgelegen stilte niet aan
al was het in het seizoen zeven dagen per week werken
Vrachtwagenchauffeurs laafden zich dagelijks bij hem
ze reden echter door toen de rotonde verdween
Nu verblijft hij daar deels afwachtend, de bebouwing is
in de decennia steeds dichterbij gekomen net als de trein
Zo vaak al heeft hij de zon gelaten zien zakken in wat eens
een zee was en nu een stilgelegde bak zoet water is terwijl
hij nooit vertrekt van de plek die haast onoverdraagbaar is
Mario Withoud (oud-stadsdichter Almere)
